Daily Archives 1 grudnia 2015

Obraz neurastenii zmienia się stopniowo. Niepokój, przejawiający się dotąd m. in. w podejmowaniu coraz to nowych działań porzucanych z irytacją w chwili pierwszego niepowodzenia lub trudności, zmniejsza się nieco. Zaczyna dominować znużenie. Chory jest w dzień senny, a wieczorem długo nie może zasnąć. Rano, jeszcze przed rozpoczęciem pracy, czuje się już zmęczony i słaby. Dzień wita z lękiem czy da sobie radę, czy podoła najprostszym obowiązkom. Przygnębienie, poczucie własnej niewydolności i lękowe napięcie nie opuszczają chorego. Jeżeli uczy się, to z trudem „nic do głowy mu nie wchodzi”, mimo wysiłków nie może dłużej śledzić tekstu, myśli rozpraszają się. Zwykłe w nerwicach zaburzenia wegetatywne coraz wyraźniej dają znać o sobie. Występuje np.: bicie serca, bóle i zawroty głowy, drżenie rąk. Dolegliwości te, które czasem występowały i dawniej nie budząc żadnych obaw, teraz chory przyjmuje z narastającym niepokojem o swoje zdrowie: „Pewno przyplątała mi się jeszcze jakaś choroba serca…”

Usiądź w cichym pomieszczeniu, gdzie nikt nie przeszkadza. Wprowadź się w stan możliwie pełnego relaksu. Pozostań w tym stanie od 5 do 15 min. Wyobraź sobie widok palców swojej ręki oddalonych od siebie na daleki dystans. Palce dłoni leżącej poziomo. Zwróć uwagę na wrażenie napięcia w gałkach oczu towarzyszących temu wyobrażeniu. Odprężaj oczy.

Boesler i Ignatiuk skłaniają się do przypuszczenia, że bezpośrednią przyczyną błędów były mimowolne przerwy wypoczynkowe, z których piloci nie zdawali sobie sprawy, dostrzegając dopiero popełnione nieprawidłowości, a raczej ich następstwa. Spotykamy się tu więc ze zjawiskiem bliskim mikrosnom lub wręcz z nim toż samym.