KOMPENSACJA

KOMPENSACJA jest według Laughlina mechanizmem obronnym, działającym bez udziału świadomości, polegającym na tym, że człowiek pragnie WYRÓWNAĆ defekty i braki, jakie posiada lub jakie wydaje się mu, że posiada, w jakiejś innej formie własnej aktywności (L a u – – ghlin, 1963, s. 198).

Jednostka uruchamiająca mechanizm kompensacji może usiłować równoważyć jakieś rzeczywiście istniejące defekty” i braki lub defekty i braki ISTNIEJĄCE TYLKO W FANTAZJI. Za takie braki może uważać własny wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, pozycję społeczną, stan zdrowia, własną skuteczność działania.

Laughlin cytuje poglądy różnych autorów na temat tego, jakie braki własnej osoby są najczęściej przedmiotem zachowań kompensacyjnych. Według Stevensona, mechanizm kompensacji ma swoje podłoże w uczuciach mniejszej wartości, niepewności, w zmniejszonym poczuciu bezpieczeństwa. Kiedy człowiek ma obraz siebie jako kogoś upośledzonego w stosunku do innych ludzi, może zacząć stosować mechanizm kompensacji.

Inni autorzy piszą, że kompensacja jest „metodą” redukowania psychicznego napięcia, które powstaje na skutek poczucia klęski, nieudania się, niespełnienia, poczucia własnej niższości.

Według Colemana, kompensacja jest mechanizmem, za pomocą którego ukrywa się nie aprobowaną przez siebie jakąś właściwość swojej psychiki czy organizmu, przez przesadne eksponowanie właściwości, które uważa się za dodatnie. Inni widzą w kompensacji usiłowanie równoważenia własnej słabości, poczucia własnego ograniczenia przez eksponowanie zachowania nacechowanego siłą lub jakimiś specyficznymi właściwościami dającymi się wyraźnie zauważyć.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>