Kompleksy oralne

Kompleksy oralne są to sztywne schematy reagowania jednostki wyuczone w sytuacji karmienia. W sytuacji karmienia trzy grupy zachowań wysuwają się na pierwszy plan: ssanie, cmokanie, jedzenie, gryzienie, ślinienie, wypluwanie, dalej bierność i potrzeba doznawania opieki i oparcia i wreszcie, pojawiające się około 6 miesiąca życia dziecka, reakcje agresywności.

O kompleksach oralnych mówimy wtedy, kiedy w zachowaniu dziecka czy człowieka dorosłego te fizyczne reakcje oralne połączone są z potrzebą doznawania opieki i oparcia, biernością lub agresywnością, występują szczególnie często (w porównaniu z innymi osobami tej samej populacji, tej samej formacji społeczno-kulturowej) i przejawiają się ze szczególną intensywnością.

Kompleks doznawania oralne] opieki i oparcia. Tendencja doznawania opieki i oparcia tej odmiany kompleksów oralnych przejawia się jako pragnienie biernego otrzymywania opieki, żywienia, sympatii, protekcji, oparcia, dowodów uznania, a szczególnie uczucia i miłości. Charakterystyczny jest tu ujawniany przez niektórych ludzi „głód” uczucia, głód związków uczuciowych. Łączy się z tym pozytywna kateksja wszystkich „żywiących obiektów”.

Ujawnienie zależności od matki lub od obiektów w jakiś sposób przypominających matkę, np. od instytucji opiekujących się, protegujących i żywiących. Tendencja do biernego przyjmowania opieki i oparcia połączona z potrzebą seksualną sprzyja powstawaniu biernych, „kobiecych” zachowań seksualnych u mężczyzn, pragnienie bycia „zdobywanym” aż do biernego homoseksualizmu włącznie.