Schultz określa trening autogenny jako metodę oddziaływania na własny organizm i życie psychiczne polegającą na wyzwalaniu u siebie reakcji ODPRĘŻENIA i KONCENTRACJI. Wyzwolone przez samego siebie reakcje odprężenia i koncentracji przestrajają pracę organizmu wywołując mniej lub bardziej trwałe zmiany w reakcjach fizjologicznych organizmu i obrazie siebie jednostki.
Stosowanie treningu autogennego polega na wyzwalaniu u siebie reakcji odprężenia i koncentracji oraz stosowania prostych formuł autosugestii. Schultz pisze o uprawianiu treningu autogennego jako pewnej formie psychicznej gimnastyki przeznaczonej w zasadzie dla ludzi psychicznie i somatycznie zdrowych (Eine Art seelischer Gymnastik).
Można także stosować trening autogenny w leczeniu niektórych zaburzeń somatycznych i psychicznych (Schultz, 1960, s. 12, 247-248). Ćwiczenia składające się na to, co nazywa się treningiem autogen- nym, obejmują kilka grup reakcji.
– 1. Pierwszym etapem jest nauczenie się przyjmowania odpowiedniej postawy ciała ułatwiającej uzyskiwanie stanu odprężenia mięśni, odprężenia naczyń krwionośnych, zwolnienia rytmu pracy własnego organizmu. Przyjęcie odpowiedniej postawy, zamknięcie oczu odcina dopływ strumieni bodźców działających z zewnątrz organizmu.
– 2. Drugim etapem ćwiczenia jest uczenie się KONCENTROWANIA na reakcjach własnego organizmu i życia psychicznego.
– 3. Trzecim etapem jest uczenie się umiejętności sterowania reakcjami własnego organizmu oraz przestawiania rytmu pracy organizmu i życia psychicznego.
– 4. Czwarty etap ćwiczeń obejmuje nabywanie umiejętności prze kształcania i formowania własnej osobowości zgodnie ze świadomymi celami i zamiarami.
Leave a reply