Głównymi odmianami tej grupy zachowań kompleksów analnych jest tendencja do retencji, zatrzymywania, powściągu, opanowania się, tendencja do zachowywania przesadnej czystości. Tendencja do retencji wyraża się w zbieraniu różnych rzeczy, niemożności wyrzucenia czegoś „bo może się przydać”, w zamiłowaniu do zbieractwa, kolekcjonowania, do dbania o posiadane rzeczy i przedmioty. Osoba ujawniająca ten kompleks ciągle coś czyści, podmalowuje, odkurza, okrywa. Nie lubi pożyczać rzeczy i dawać prezentów.
Tendencja do powściągu i opanowania się wyraża się w tym, że osoba mająca ten kompleks (przy istnieniu oczywiście innych objawów składających się na cały „syndrom” kompleksu analnej retencji) jest przesadnie zamknięta w sobie, milcząca, zaciskająca usta, przesadnie powściągliwa. Jest małomówna, dochowująca tajemnic, zachowuje dystans wobec innych, nie lubi być przez innych obserwowana.
Obsesyjna tendencja do zachowywania czystości wyraża się na co dzień jako przesadne przestrzeganie porządku, utrzymywanie przesadnej czystości i schludności własnego ciała, ubrania, mieszkania. Osoba ujawniająca tę tendencję jest „uczulona” na nieporządek, brud, bałagan, plamy i stara się natychmiast to usunąć. Bałagan, brud, nieporządek źie działają na jej samopoczucie i napęd do pracy. W pracy osoba taka jest dokładna, skrupulatna, podobnie jak w swoich stosunkach z innymi ludźmi (M u r r a y, 1953, s. 360 – 384).
Leave a reply