Główna tendencja tej potrzeby zmierza do nawiązywania kontaktów i współpracy z innymi ludźmi, starania się o zdobywanie czyichś uczuć, bycia lojalnym przyjacielem. Cechują ją uczucia wiary i zaufania do ludzi, dobrej woli, uczuciowego angażowania się w stosunki z innymi ludźmi, miłość, sympatia, przyjaźń.
Objawy potrzeby stowarzyszania w życiu codziennym są następujące: chętne spotykanie się ze znajomymi i zawieranie nowych znajomości. Przyjmowanie punktu widzenia innych osób. Robienie rzeczy, które sprawiają innym przyjemność. Unikanie ranienia ich uczuć. Pozdrawianie ręką, chętne witanie się, całowanie, obejmowanie. Stawanie blisko razem, zadawanie przyjacielskich pytań, udzielanie informacji, telefonowanie, pisanie listów.
Potrzeba stowarzyszania skierowana do wewnątrz wyraża się w zgodzie z samym sobą, łagodzeniu wewnętrznych konfliktów, patrzeniu na swoje słabe strony z humorem. Może tworzyć fuzje z wieloma innymi potrzebami, np. nabywania, agresywności, seksualną, doznawania opieki i oparcia. Konflikty wywołują potrzeby: wyczynu, odrzucania, dominowania, autonomii, agresywności (Murray, 1953, s. 174 – 177).
POTRZEBA AGRESYWNOŚCI. Pragnienia i tendencje tej potrzeby zmierzają do przezwyciężania siłą opozycji, do walki, atakowania, ranienia i zabijania. Do pomniejszania innych, ośmieszania, cenzurowania i obniżania ich wartości.
Leave a reply