Doraźnym celem stosowania ćwiczeń treningu autogennego jest uzyskiwanie stanu fizycznego rozluźnienia, odprężenia. Stanowi odprężenia, rozluźnienia, zwolnienia rytmu pracy organizmu (np. zwolnienie oddechu, napięcia naczyń krwionośnych) towarzyszy subiektywne poczucie spokoju.
Stąd też głównym celem treningu autogennego jest takie przestrojenie pracy organizmu i APARATU psychicznego, aby uzyskiwać owo wrażenie wewnętrznego spokoju i przez ćwiczenia rozluźniające oraz stosowanie odpowiednich formuł autosugestii wrażenia spokoju wywoływać.
Rozpoczęcie ćwiczeń treningu autogennego według metody Schultza rozpoczyna się od koncentracji na wrażeniach płynących z własnych rąk i nóg oraz na uczeniu się wywoływania wrażeń ciężkości w rękach, nogach, całym tułowiu.
Po przyjęciu zatem jednej z opisanych postaw ciała, w warunkach, gdzie dopływ bodźców z zewnątrz jest ograniczony (cisza, przymknięcie oczu, lekkie zaciemnienie), ćwiczący powtarza „prawa ręka jest ciężka”. Powtarza to 5, 6 razy, a następnie jeden raz powtarza „jestem spokoj- ny(a)”. Następnie 5, 6 razy powtarza „lewa ręka jest ciężka” i znów raz
„jestem spokojny(a)”. Po tych sugestiach powtarza 5, 6 razy „prawa (lewa) noga jest ciężka” i znów po jednym razie „jestem spokojny(a)”. Ważne jest, pisze Schultz, aby powtarzać te formuły jakby biernie, nie chcieć „na siłę”, aby ręce i nogi były ciężkie. Po kilku takich ćwiczeniach stosujący je zaczyna odczuwać wrażenie ciężaru w rękach i nogach. W miarę postępu w ćwiczeniach wrażenia te pojawiają się coraz szybciej, mają coraz szerszy zasięg, są coraz wyraźniejsze.
Według danych Schultza, zebranych od ponad 1500 osób uprawiających trening autogenny, wrażenia ciężkości pojawiają się najszybciej w okolicy przedramion, dłoni (około 60%) ćwiczących. Pewien procent ćwiczących odczuwa wrażenia ciężkości w całym ramieniu oraz w okolicy pasa barkowego.
Leave a reply