Silne Ego

Na właściwości silnego Ego składają się, zdaniem Bluma, następujące cechy: dobrze rozwinięte poczucie rzeczywistości, polegające między innymi na zdawaniu sobie sprawy z konsekwencji własnych zachowań i na realistycznym spostrzeganiu rzeczywistości.

Wiara i zaufanie do siebie i swoich możliwości, wiara w to, że człowiek poradzi sobie z naciskami działającymi z zewnątrz i z wewnątrz jednostki. Jest to nauczenie się ważnej umiejętności radzenia sobie z lękiem, osamotnieniem, z naciskami własnych potrzeb, które domagają się zaspokojenia. Jest to umiejętność manipulowania sobą i rzeczywistością, umiejętność znoszenia napięcia nie zaspokojonych popędów przy realistycznej ocenie siebie i rzeczywistości.

Szczególnie ważną cechą silnego Ego jest umiejętność pozbywania się stanów lękowych, poprzez aktywne manipulowanie sobą i nauczenie się doznawania „przyjemności funkcjonowania”, kiedy uda się pozbyć własnych lęków. Cechą silnego Ego jest wykonywanie reakcji kompromisowych między naciskami ID, wymaganiami Superego a naciskami zewnętrznego świata (B1 u m, 1964, s. 33 – 35, 62 – 69, 96 – 99).

Cattell opisuje osoby posiadające silne Ego jako emocjonalnie ustabilizowane, odznaczające się życiowym realizmem, ujawniające dużą cierpliwość, samokontrolę, spokój, dystans do tego, co robią.

Są to ludzie wytrwali, zrównoważeni, kierujący się logicznym myśleniem, sumienni, zyskujący sobie zaufanie innych, praktyczni, respektujący prawa innych. Ludzi tych cechuje opanowana ekspresja własnych stanów emocjonalnych, nieuleganie nastrojom, umiejętność znoszenia bez znużenia długotrwałych wysiłków, dążenie do osiągnięcia dobrej pozycji społecznej, dobrego statusu zawodowego, dobre przystosowanie seksualne. Mają zainteresowania sportem i sporo czasu poświęcają pracy umysłowej (Cattell, 1957, s. 100 – 101).

Jouard wymienia jako właściwości silnego Ego: elastyczność w znajdowaniu środków prowadzących do zaspokojenia własnych potrzeb psychicznych, odporność psychiczna, czyli zdolność do celowego działania mimo nacisków, pośpiechu, przeszkód, spotykających człowieka frustracji, rzadkie stosowanió mechanizmów obronnych, zwłaszcza wypierania, projekcji, reakcji upozorowanych, racjonalizacji (Jouard, 1957, s. 291).