Schultz przestrzega przed nadmiernym stosowaniem ćwiczeń mających na celu ochładzanie czoła. U osób nastawionych negatywistycznie, przeżywających nieświadome opory, ćwiczenia te mogą prowadzić do skutków wręcz przeciwnych, wywołując wrażenie napięcia i gorąca (Schultz, 1960, s. 185- 186).
Często zdarza się, żi? osoby, które ćwiczą wieczorem, w łóżku przed zaśnięciem, nie mogą potem zasnąć. Można temu przeciwdziałać w ten sposób, że z chwilą kiedy zaczynamy doznawać stanu odprężenia podobnego do stanu „zapadania” się, jaki poprzedza sen, nie pozwalamy się mu ogarnąć, rozbudzamy się na nowo. Nie dopuszczamy, aby trening wywoływał nawet krótkotrwałe „przyśnięcie”.
Treningu autogennego nie można uprawiać, kiedy ćwiczący ma gorączkę. Przeciwwskazany jest dla osób, które są nadmiernie pobudliwe emocjonalnie, mają skłonność do reakcji nerwicowych, mają zmniejszone poczucie realizmu, uciekają od realnej rzeczywistości, używają narkotyków lub innych środków pobudzających.
U ludzi o nastawieniu autystycznym trening autogenny może pogłębiać to nastawienie. Ćwiczenia autogenne mogą także źle wpływać na ludzi o skłonnościach hipochondrycznych i o nastawieniu egocentrycznym. Sprzyjają bowiem koncentrowaniu uwagi na samym sobie, na funkcjach swego ciała, skłaniają z racji swojej specyfiki do „wsłuchiwania się w siebie”. Mogą nastawienia egocentryczne pogłębiać (Schultz, 1960, s. 185 – 189, 138).
Leave a reply