Ćwiczenia te polegają na powtarzaniu w myśli lub słuchaniu i wykonywaniu nagranej na magnetofon następującej instrukcji:
Napinam jednocześnie wszystkie mięśnie całego ciała tak silnie, jak tylko potrafię. Napinam. Silnie. Jeszcze silniej. Teraz odprężam mięśnie swego ciała. Siedzę prosto. Marm przymknięte oczy i czuję w moich mięśniach wrażenie ciężaru, odprężania, rozluźnienia.
– Jestem wewnętrznie skupiony i spokojny.
– Staram się nie myśleć o niczym i nie pamiętać o tym, co było.
– Nie myślę o niczym i nie pamiętam tego, co było.
– Tylko ten moment, który teraz przeżywam, jest ważny.
– Wczuwam się w swoje ciało, czuję, jak mój oddech wznosi się i opada. Moje myśli stają się coraz bardziej dla mnie obojętne, a ja staję się coraz bardziej spokojny i odprężony.
– Wczuwam się teraz w moje ciało i próbuję rozluźnić wszystkie moje mięśnie.
– Rozluźniam mięśnie czoła.
– Oczu.
– Ust.
– Szyi i barków.
– Obydwu ramion.
– Rąk i dłoni.
– Pleców.
– Żołądka.
– Pośladka.
– Ud.
– Goleni.
– Stóp.
– Wszystkie moje mięśnie stają się miękkie i rozluźnione.
– Czuję się coraz bardziej spokojny i pogodny.
– Ogarnia mnie przyjemne uczńcie pogody i wewnętrznego spokoju. Pozwalam, żeby się działo to, co się dzieje.
– Nie oddycham, ale ,,coś oddycha we mnie”.
– Czuję, jak przenika mnie wdychane i wydychane powietrze.
– Czuję, jak z każdym wdechem i wydechem staję się coraz bardziej spokojny i odprężony.
– Wdech i wydech – spokój i odprężenie.
– Wdech i wydech – spokój i odprężenie.
– Wdech i wydech – spokój i odprężenie.
– Teraz wydycham trzykrotnie przez usta całe znajdujące się w płucach powietrze.
– Wydycham.
– Wydycham.
– Wydycham.
– Teraz będę powtarzał mantrę OM AH HUM.
– Myślę przy wdechu OM, przy wydechu AH przy końcu wydechu i w czasie krótkiej pauzy między wdechem a wydechem HUM.
– Kiedy będą mnie nachodziły jakieś myśli i wyobrażenia, udzielę im na krótko uwagi i powrócę do-powtarzania mantry.
– Mogę być szczęśliwy, może wszystko być szczęśliwe.
– Mogę być szczęśliwy, może wszystko być szczęśliwe.
– Mogę być szczęśliwy, może wszystko być szczęśliwe (Schwäbisch, Siems, 1976, s. 63 – 66).
Leave a reply