Korzystne działanie mechanizmów obronnych

Na zakończenie rozważań o mechanizmach obronnych warto jeszcze podkreślić, że są to „normalne” zespoły reakcji przystosowawczych, których dziecko wyucza się, posługuje się nimi przez jakiś czas i powinno się od nich uwolnić, jeżeli jego osobowość ma osiągnąć pełnię możliwości swego rozwoju.

Występowanie mechanizmów obronnych jest normalnym zjawiskiem, ale występowanie nadmierne hamuje rozwój psychiczny. Mechanizmy obronne zużywają energię psychiczną na „obronę” przed lękiem, podczas gdy energia ta powinna być użyta na rozwój bardziej twórczych mechanizmów przystosowania.

Laughliif wskazuje na korzyści działania mechanizmów obronnych w procesach przystosowania człowieka i na szkody, jakie mogą wywołać w rozwoju osobowości. Korzystne działanie mechanizmów obronnych polega na tym, że umożliwiają lepsze przystosowanie się do sytuacji, w których odgrywają rolę stosunki INTERPERSONALNE. Bronią wtedy jednostkę przed szkodliwymi dla niej ekspresjami agresywności, ekshibicjonizmu, seksualizmu i innymi prymitywnymi impulsami.

Mechanizmy obronne rzeczywiście zmniejszają napięcie lękowe, poczucie winy, umożliwiają utrzymywanie dobrego mniemania o sobie, zwiększają poczucie bezpieczeństwa. Umożliwiają bezpieczne, akceptowane przez człowieka KOMPROMISOWE formy rozładowywania potrzeb, popędów, pragnień i życzeń, które są AKTUALNIE NIE DO PRZYJĘCIA. Są bowiem sprzeczne z uznawanymi przez jednostkę i grupę standardami zachowania.