Zdaniem tych autorów, osobowość źle przystosowana, niesprawnie funkcjonująca odznacza się następującymi właściwościami:
– ujawnianie reakcji zachowania takich, które nie występują u osób w pełni zdrowych, nie uzasadnionych somatycznym stanem zdrowia, np. zaburzeń pracy serca, ataków duszności, silnych lęków przed śmiercią,
– czucie się nieszczęśliwym, przeżywanie różnego rodzaju nieprzyjemnych „chorobowych” stanów, czucie się chorym.
– ujawnianie zmniejszonego napędu do pracy i obniżenie poziomu wykonywania tego, co człowiek robi, napotykanie np. trudności w pracy zawodowej, których przedtem nie było,
– utrata zdolności cieszenia się życiem człowiek taki nie znajduje,. tak jak dotychczas, radości w pracy, w rozrywkach, aktywności fizycznej, nie cieszy go jedzenie, przyjemności, nie znajduje odprężenia w życiu rodzinnym,
– zmniejszenie zdolności wglądu w swoje postępowanie i trzeźwej oceny swojego zachowania człowiek źle przystosowany nie dostrzega związku między swoim zachowaniem a zachowaniem innych ludzi na jego reakcje, nie potrafi trzeźwo oceniać swoich możliwości, angażuje się w szkodliwe dla siebie akcje, kierując się dziwacznymi motywami,
– zmniejszenie poczucia własnej wartości i poczucia bezpieczeństwa.
Cechą niedojrzałej osobowości jest ujawnianie intensywnego działania mechanizmów obronnych. Szczególnie izolowanie się od kontaktów z ludźmi, ujawnianie lęku przed przyjaźnią, miłością, przeżywanie intensywnych lęków przed doznaniem psychicznego urazu ze strony innych ludzi, przed upokorzeniem, przed popadnięciem w zależność.
Leave a reply