Pojęcie i charakterystyka medytacji

Schwäbisch i Siems rozumieją przez medytację pewną technikę koncentracji na własnych procesach fizjologicznych, w wyniku której nastę- puje przełączenie stanu świadomości z codziennego zwyczajnego stanu aktywnego czuwania – na inny moduł świadomości (Schwäbisch, Siems, 1976, s. 13).

Celem stosowania różnych odmian i technik medytacji, od technik indyjskich Guru do współczesnych sposobów stosowanych w Ameryce, jest uzyskanie stanu relaksu i odprężenia organizmu, rozwiązanie ukrytych wewnętrznych konfliktów, rozładowanie starych urazów i stresów, kontakt z Absolutem, Bóstwem, uzyskanie głębszego stanu samoświadomości. Dla Schwäbischa i Siemsa medytacja jest techniką, za pomocą której można osiągnąć rozwój własnej osobowości (Schwäbisch, Siems, 1976, s. 2).

Rozwój osobowości, jaki możemy osiągnąć w wyniku uprawiania praktyk medytacji, polega między innymi na uwolnieniu zahamowanych i stłumionych na skutek wychowania i stresów życia psychicznych sił oraz na zdobyciu samoakceptacji.

Rozwój własnej osobowości to odkrycie nowych możliwości własnego działania, rozwój ukrytych zdolności, przezwyciężenie trapiących człowieka trudności psychicznych, zwiększanie możliwości i skali przeżyć

Rozwój osobowości to przezwyciężenie własnych lęków, niepokojów, zahamowań, niepewności. Przezwyciężenie izolacji płynącej z lęków przed ludźmi, zmniejszenie psychicznego napięcia, poprawa fizjologicznego funkcjonowania organizmu, np. poprawa snu, pozbycie się migren, bólów głowy, kłopotów z trawieniem.

Jedną z wielu korzyści, jakie daje uprawianie medytacji, jest rozładowanie starych, pochodzących z okresu dzieciństwa urazów i stresów. Wszyscy ludzie, piszą Schwäbisch i Siems, są „naładowani” starymi stresami, zabarwionymi lękiem informacjami. Zarówno stresy, jak i zabarwione lękiem informacje są często nieuświadomione.

Stare stresy wyzwalają w naszym organizmie stany fizjologicznej mobilizacji, stany „alarmowe”. Sprawiają przez to, że bodźce działające z zewnątrz jak również bodźce działające z wewnątrz: nasze myśli i wyobrażenia, wydają się nam znacznie bardziej GROŹNE, niż jest to w rzeczywistości. To z kolei wzmaga stan mobilizacji organizmu i prowadzi do dalszych szkód psychicznych.