Monthly Archives Czerwiec 2015

Kompensacja może dotyczyć różnych właściwości osobowości: własnej męskości, zdrowia, siły, sprawności. Częstym współczesnym przejawem kompensacji własnej „męskości” jest noszenie przez młodych mężczyzn strojów stylizowanych na wojskowe lub robocze: grubych butów, drelichów, flanelowych koszul.

Funkcjonowanie potrzeb psychicznych człowieka przebiega, zdaniem Murraya, w ten sposób, że przy normalnym biegu zdarzeń większość tendencji potrzeb znajduje sobie ujście jawne w zewnętrznym działaniu, a tylko niektóre formy ekspresji potrzeby zostają otamowane, stłumione, wyparte i przejawiają się jako „potrzeby ukryte”.

WYPIERANIE. Laughlin określa wypieranie jako automatyczny, pozbawiony świadomego wysiłku proces usuwania do nieświadomości myśli, impulsów, uczuć, które nie są świadomie tolerowane i wydają się odrażające (Laughlin, 1963, s. 29).

Uczenie się reagowania zwanego mechanizmami obronnymi występuje od pierwszych tygodni życia dziecka. Występuje w sytuacjach, gdzie działają sprzeczne naciski lub tendencje. Sprzeczne naciski lub tendencje są najczęściej takie, że jedna z nich reprezentuje jakąś silną potrzebę niezgodną z obowiązującymi w danej kulturze normami, zwyczajami lub taką, za której przejawianie spotykały przykrości i kary, np. ból, lęk, deprywacja, pozbawienie. Może to być np. agresywność w postaci bicia i szarpania matki, ekshibicjonizm w postaci obnażania organów seksualnych, dominowanie w postaci zabierania zabawek rodzeństwu, zachowania seksualne w postaci dziecięcych masturbacji.

Człowiek dojrzały, pisze Maslow, ujawnia poczucie bezpieczeństwa, czuje się członkiem wspólnoty, w której żyje, i jest przekonany, że gru pa, w której żyje, akceptuje jego osobowość i działanie.

Laughlin określa inwersję jako psychiczny mechanizm operujący poza świadomością, polegający na tym, że pewne pragnienia, popędy, uczucia, myśli, które zostały wyparte ze świadomości jako nie do przyjęcia dla jednostki, powracają znów do świadomości i mogą być wyrażone oraz rozładowane, ale w zachowaniach WPROST PRZECIWNYCH do tych, w jakich mogły się pierwotnie przejawiać (Laughlin, 1963, s. 169).

ZWLEKANIE, ODRACZANIE DZIAŁANIA jako mechanizm obronny. Mechanizm ten działa głównie jako odwlekanie zdawania sobie sprawy z określonych uczuć i emocji, które człowiek przeżywa. Dzięki zwlekaniu dany jest czas na to, aby się z uczuciem czy sytuacją oswoić i nie przeżywać jej z dużym napięciem.