Daily Archives 23 grudnia 2015

Autorzy, którzy ujmują osobowość jako zespół cech, wyodrębniają tylko cechy pojedyncze lub też cały ich szereg i różnią się ponadto zapatrywaniami na zakres wpływu każdej z nich na postępowanie człowieka. Psychologia indywidualna, jak wiadomo, uznała dążenie do znaczenia za cechę podstawową, właściwą zasadniczo każdemu, akcentując zarazem daleko idące różnice, jakie zachodzą pomiędzy poszczególnymi osobami pod względem celów, do których zmierzają (od krańcowo egocentrycznych do społecznie wysoce korzystnych) i sposobów osiągania poczucia znaczenia. Dążenie do znaczenia traktował A. Adler jako czynnik, wokół którego skupiają się, a właściwie są mu podporządkowane, inne tendencje człowieka.

Zatem w oparciu o znajomość większej ilości różnych modeli struktury osobowości możemy więcej powiedzieć o czynnikach determinujących czyjeś zachowanie i możemy łatwiej na zachowanie to oddziaływać i zachowanie to zmieniać.

Kilka zdań wyjętych z obszernego tekstu łatwo może przedstawić poglądy ich autora w sposób zniekształcony. Dlatego też należy wyraźnie podkreślić, że J. Reykowski, w innej pracy (1966), objaśniając skonstruowany przez siebie „diagram reakcji na stress psychologiczny”, bynajmniej nie sprowadza zmian występujących w stanie stressu do następstw przeciążenia systemu regulacji zachowania, a więc do reakcji obronnych przed sytuacją stressową, do destrukcyjnych form zachowań oraz reakcji niekontrolowanych – ale również uwzględnia, w obrazie stressu, zmiany będące wyrazem obciążenia. Zmiany te przejawiają się m. in. reakcjami o typie mobilizacji ustroju.