Potrzeba ta wyraża się w tendencjach do dominowania nad innymi, nieliczenia się z innymi i kierowania się jedynie własnym interesem. Osoba ujawniająca tę potrzebę wyraża ją w formie poświęcania się jakiejś sprawie, obowiązkowi. Dzięki temu może wywierać naciski na innych ludzi. Charakterystyczny dla tej potrzeby jest brak respektu dla innych, dla ich godności, indywidualności, dla ich uczuć. Liczy się tylko podporządkowanie innych sobie.
Osoba owładnięta neurotyczną potrzebą mocy i znaczenia adoruje bezkrytycznie siłę i ujawnia pogardę dla słabości. Przedmiotem silnych lęków charakterystycznych dla potrzeby jest lęk przed sytuacjami, nad którymi jednostka nie ma kontroli, oraz lęk przed własną bezradnością.
Odmianą tej potrzeby jest neurotyczna potrzeba kontrolowania innych i siebie, a także neurotyczna wiara we wszechmoc woli. Neurotyczna potrzeba kontrolowania innych i siebie za pomocą własnego rozumu i zdolności przewidywania. Tę formę dążenia do mocy i znaczenia ujawniają osoby, które są zbyt zahamowane, aby jawnie i wprost manipulować innymi za pomocą siły. Dlatego poddają ich władzy rozumu i przenikliwości kierowanego przez rozum przewidywania.
Charakterystyczna dla ludzi ujawniających tę potrzebę jest wiara we wszechmoc inteligencji i rozumu. Potępianie emocjonalnych sił działających w człowieku. Wysuwanie jako najwyższej wartości przewidywania. Ujawnianie poczucia wyższości nad innymi z powodu posiadania wiedzy, zdolności przewidywania. Potępianie wszystkiego, co nie ma cechy intelektualnej wyższości. Potrzeba ta wyraża się także w lęku przed „głupotą” i niewłaściwym osądem.
Leave a reply