Daily Archives 6 grudnia 2015

W niektórych przypadkach przyczyną przygnębienia, obniżenia zainteresowań i aktywności, staje , się wydarzenie zaskakujące swą negatywną treścią. Na przykład syn, któremu zapewniono możliwości nauki, i z którym wiązano tyle nadziei, lekkomyślnie porzuca studia. Jest to dla rodziców sytuacja frustracyjna. Wystąpienie w jej następstwie apatii lub głębokiego nawet przygnębienia stanowi reakcję zrozumiałą a zarazem fizjologiczną: prawie każdy człowiek zdrowy reaguje w takich razach przygnębieniem. Sytuacja frustracyjna wymieniona tu przykładowo może oczywiście doprowadzić, u niektórych osób, do powstania nerwicy.! Na ogół jednak zbyt pośpiesznie łączymy związkiem przyczynowo-skutkowym sytuacje frustracyjne (lub konfliktowe) i nerwice.

Z drugiej strony nie wszyscy otrzymali podobne wyniki. Między innymi W. H. Adolph, T. Y. Wang i P. L. Wang (1933), którzy poddali badaniom 76 studentów składających egzamin, uzyskali jedynie nieznaczne wahania poziomu cukru we krwi. Podobnie W. Pohl (1956) nie otrzymał żadnych znaczących zmian glikemii u studentów przed i po egzaminie oraz u kibiców sportowych: niewielkie różnice poziomu odpowiadały fizjologicznym wahaniom stężenia cukru we krwi. H. I. Schou, jeszcze w 1937 roku, zwrócił uwagę, że czasem w następstwie doznań emocjonalnych dochodzi do nieznacznego, tj. wynoszącego kilkanaście mg°/o, obniżenia poziomu cukru we krwi. W 1941 roku N. Rojas (wg J. Wildera) określił poziom cukru we krwi u 130 osób wkrótce po ich zatrzymaniu przez policję: u V3 zbadanych poziom cukru wynosił mniej niż 75 mg°/o, a więc był dość niski.

O osobowości niedojrzałej mówi się mając na myśli małe dziecko. I nie tylko dziecko, ale również określa się jako niedojrzałych ludzi dorosłych wiekiem, lecz wykazujących pewne specyficzne cechy zachowania. Poniżej wymieniono niektóre z nich. Uprzednio należy jeszcze wyjaśnić, dlaczego opis funkcjonowania osp- bowości zostaje poprzedzony charakterystyką zachowania ludzi, których osobowość uważa się za niedojrzałą. Otóż ta kolejność postępowania uwarunkowana jest chęcią wyraźnego ukazania, poprzez kontrast,' roli osobowości prawidłowo rozwiniętej. W razie bowiem jej niedokształcenia, a więc właśnie w przypadkach ludzi niedojrzałych, występują rzucając się w oczy sposoby zachowań.