Category Medycyna

Jacobson nazywa ludźmi nerwowymi takich, którzy mają nerwy nadmiernie aktywne, to jest takie, w których pojawiają się fale elektryczne częściej niż u innych ludzi, uważanych za „nienerwowych”.

Napięcie psychiczne i napięcie mięśniowe współczesnego człowieka, związane ze stresami i naciskami współczesnego życia, można doraźnie redukować kilkoma sposobami. Człowiek może nauczyć się oszczędzać własny potencjał energetyczny, nauczyć się odpoczywać. Jednym ze sposobów odpoczynku jest robienie przerw w pracy i w innych zajęciach, jakie nas absorbują. Według Jacobsona lepiej jest robić kilka przerw kilkuminutowych niż jedną dłuższą. Np. organizm lepiej zregeneruje się ośmioma przerwami 15-minuto- wymi niż dwiema 2-godzinnymi.

SCHEMATY REAGOWANIA są to układy reakcji różnych jakościowo o niejednakowej sile, występujące z różną częstotliwością w określonej kolejności. Schematem reagowania jest np. zachowanie dominujące, uległe, agresywne. W zachowaniu agresywnym występują różne specyficzne grupy reakcji, np. słowa, gesty, myśli, wyobrażenia, reakcje podniecenia, napięcia, złości itp.

Laughlin określa projekcję jako mechanizm psychiczny, działający bez udziału świadomości, polegający na tym, że człowiek RZUTUJE na inne osoby, PRZYPISUJE innym osobom te reakcje i cechy osobowości, których u siebie nie aprobuje, które od siebie odrzuca (Laughlin, 1970, s. 221).

Na zakończenie rozważań o mechanizmach obronnych warto jeszcze podkreślić, że są to „normalne” zespoły reakcji przystosowawczych, których dziecko wyucza się, posługuje się nimi przez jakiś czas i powinno się od nich uwolnić, jeżeli jego osobowość ma osiągnąć pełnię możliwości swego rozwoju.

Pierwszą wersję opisu neurotycznych potrzeb opublikowała Horney w Neurołic Personality ot OUT Time w roku 1938. Następną rozszerzoną przedstawia w Selt-Analysis wydaną po raz pierwszy w 1942 roku.

Dojrzałe Superego charakteryzuje się tym, że skutecznie działa jako siła otamowująca emocje, pragnienia, impulsy jednostki zgodnie z wzc- rami zachowania obowiązującymi w określonej grupie społecznej, a jednocześnie nie jest zbyt surowe.

Jeżeli te objawy powtarzają się w zachowaniu osoby obserwowanej np. za każdym kontaktem, który z nią mamy, możemy powiedzieć, że jej potrzeba agresywności jest silna. Siłę jakiejś cechy osobowości ocenia się zazwyczaj przez porównanie zachowania tej osoby z zachowaniem jakichś innych osób. Jeżeli określonych objawów jest więcej u tej osoby niż u innych osób, to cecha, którą obserwujemy, jest silniejsza.

Ułóż się najwygodniej jak potrafisz na wznak. Staraj się rozluźnić całe ciało. Weź głęboki oddech i zatrzymaj w płucach powietrze na około 5 sekund. Powoli wydychaj powietrze. Zwróć uwagę na pojawiające się uczucie spokoju i wewnętrznego odprężenia. Oddychaj teraz normalnie i zwracaj uwagę na pojawiające się przyjemne wrażenie ociężałości. Zwróć uwagę na to, że twoje ciało staje się coraz bardziej ciężkie. Zauważ, że kiedy czujesz, że twoje ciało staje się ciężkie – pojawia się przyjemne uczucie spokoju i wewnętrznego rozluźniania. Zrób 10-sekun- dową przerwę.

Pojęcie mechanizmu obronnego wprowadził do psychologii i psychiatrii Freud i pierwszy scharakteryzował działanie kilku podstawowych mechanizmów obronnych: wypierania, sublimacji, reakcji upozorowanych.

PRZENIESIENIE jest według Laughlina mechanizmem obronnym polegającym na tym, że' jakieś uczucie jest przenoszone z pierwotnego obiektu i kierowane na inny zastępczy obiekt. W przeniesieniu różne uczucia i formy zaspokajania potrzeb zostają oderwane od pierwotnych obiektów i kanałów i przeniesione na inne obiekty oraz skierowane w inne kanały (L a u g h 1 i n, 1970, s. 86).

Po upływie 20 minut przerywamy medytowanie, czyli powtarzanie sylab MANTRY w rytmie oddychania. Medytację powinno się w zasadzie uprawiać 2 razy dziennie, ale zdaniem Schwabischa i Siemsa uprawianie jeden raz dziennie przez 20 – 30 minut też daje dobre wyniki.

Reakcje nadkompensacji polegają, zdaniem Kretschmera, na nadmiernym podkreślaniu właściwości, które mają na celu ukrycie czającego się, ukrytego za nimi poczucia własnej słabości. Reakcje nadkompensacji mogą wyrażać się np. jako szczegóa dbałość o ubiór i fryzurę, jako szczególna próżność ludzi brzydkich i niepozornych.