Category Medycyna

Reakcje resentymentu i walki o władzę polegają, zdaniem Kretschmera, na tym, że jakaś osoba odczuwa do kogoś utajoną urazę i mszcząc się na nim, próbuje nim zawładnąć, zmusić do jakiegoś działania, manipulować nim.

ZNIEKSZTAŁCANIE, nieświadome zmienianie i maskowanie. Zniekształcanie jest według Laughlina mechanizmem polegającym na tym, że jednostka to, co czuje i widzi – zmienia, źle dostrzega, inaczej rozumie. W ten sposób budzący dezaprobatę popęd, pragnienie, uczucie staje się mniej groźne.

Pojęcie konwersji wprowadzili w r. 1894 Breuer i Freud na oznaczenie zachowania, w którym energia jakiejś nie tolerowanej przez jednostkę potrzeby czy popędu zostaje przemieniona na fizyczne symptomy, za pomocą których popęd dochodzi do głosu.

Często pojawiające się w zachowaniu określone objawy charakterystyczne dla potrzeby np. agresywności, dominowania, uległości, stowarzyszania się itp. Oczywiście częstość tę musimy ocenić statystycznie i oceniać na tle zachowania grupy społecznej, w jakiej jednostka żyje, na tle jej statusu społecznego, wieku itp. Co innego oznacza „dużo” objawów np. ekshibicjonizmu i agresywności u małego dziecka, co innego u dorosłego człowieka, a co innego w grupie żołnierzy, aktorów, ludzi starych.

Jacobson nie pisze wyraźnie i dokładnie, ile razy należy w czasie treningu relaksacji wykonywać określone ćwiczenia. Zależy to od zdolności percepcyjnych tego, kto ćwiczy. Osoby, które uprawiały sport, taniec, śpiew, grę aktorską, łatwiej uczą się ćwiczeń relaksacji, ponieważ łatwiej uczą się odróżniać wrażenia płynące z mięśni napiętych od wrażeń płynących z mięśni rozluźnionych.

– Relaksacja mięśni tułowia. Po ćwiczeniach relaksacyjnych rąk i nóg przeznaczyć dodatkowe 3 dni na ćwiczenia relaksacyjne mięśni tułowia.

Pojęcie autopsychoterapii wywodzi się z pojęcia psychoterapii. Psychoterapię możemy najogólniej określić jako świadome i celowe stosowanie pewnych środków psychicznych wobec drugiego człowieka, celem wywołania w jego osobowości określonych pozytywnych zmian.

Obserwuje się także u osób źle przystosowanych ujawnianie przesadnie dobrego humoru, mówienie dowcipów, wygłupianie się, intensywne, częste zaspokajanie potrzeb fizjologicznych. Przykładem tego może być intensywne przejadanie się, ekscesy seksualne, upijanie się.

Autorzy, którzy ujmują osobowość jako zespół cech, wyodrębniają tylko cechy pojedyncze lub też cały ich szereg i różnią się ponadto zapatrywaniami na zakres wpływu każdej z nich na postępowanie człowieka. Psychologia indywidualna, jak wiadomo, uznała dążenie do znaczenia za cechę podstawową, właściwą zasadniczo każdemu, akcentując zarazem daleko idące różnice, jakie zachodzą pomiędzy poszczególnymi osobami pod względem celów, do których zmierzają (od krańcowo egocentrycznych do społecznie wysoce korzystnych) i sposobów osiągania poczucia znaczenia. Dążenie do znaczenia traktował A. Adler jako czynnik, wokół którego skupiają się, a właściwie są mu podporządkowane, inne tendencje człowieka.

Zatem w oparciu o znajomość większej ilości różnych modeli struktury osobowości możemy więcej powiedzieć o czynnikach determinujących czyjeś zachowanie i możemy łatwiej na zachowanie to oddziaływać i zachowanie to zmieniać.

Kilka zdań wyjętych z obszernego tekstu łatwo może przedstawić poglądy ich autora w sposób zniekształcony. Dlatego też należy wyraźnie podkreślić, że J. Reykowski, w innej pracy (1966), objaśniając skonstruowany przez siebie „diagram reakcji na stress psychologiczny”, bynajmniej nie sprowadza zmian występujących w stanie stressu do następstw przeciążenia systemu regulacji zachowania, a więc do reakcji obronnych przed sytuacją stressową, do destrukcyjnych form zachowań oraz reakcji niekontrolowanych – ale również uwzględnia, w obrazie stressu, zmiany będące wyrazem obciążenia. Zmiany te przejawiają się m. in. reakcjami o typie mobilizacji ustroju.

Nieco bliższe zapoznanie się z właściwościami sytuacji trudnych i ich rolą w życiu człowieka wymaga oparcia się na wynikach badań – omówionych częściowo w rozdziałach następnych – glądy na pojęcie normy i patologii przedstawiono w rozdz. II, powracał w swych późniejszych pracach do pojęcia stressu (por. Basowitz H. i in., 1955, D. Oken i in., 1966), m. in. na łamach (American) „Archives of General Psychiatry”, którego był redaktorem.

– Allport wymienia trzy grupy właściwości składających się na dojrzałą osobowość:

– a) Posiadanie dobrze rozwiniętego i rozbudowanego obrazu siebie.