Blog Archives

Pierwszą wersję opisu neurotycznych potrzeb opublikowała Horney w Neurołic Personality ot OUT Time w roku 1938. Następną rozszerzoną przedstawia w Selt-Analysis wydaną po raz pierwszy w 1942 roku.

Dojrzałe Superego charakteryzuje się tym, że skutecznie działa jako siła otamowująca emocje, pragnienia, impulsy jednostki zgodnie z wzc- rami zachowania obowiązującymi w określonej grupie społecznej, a jednocześnie nie jest zbyt surowe.

Jeżeli te objawy powtarzają się w zachowaniu osoby obserwowanej np. za każdym kontaktem, który z nią mamy, możemy powiedzieć, że jej potrzeba agresywności jest silna. Siłę jakiejś cechy osobowości ocenia się zazwyczaj przez porównanie zachowania tej osoby z zachowaniem jakichś innych osób. Jeżeli określonych objawów jest więcej u tej osoby niż u innych osób, to cecha, którą obserwujemy, jest silniejsza.

Ułóż się najwygodniej jak potrafisz na wznak. Staraj się rozluźnić całe ciało. Weź głęboki oddech i zatrzymaj w płucach powietrze na około 5 sekund. Powoli wydychaj powietrze. Zwróć uwagę na pojawiające się uczucie spokoju i wewnętrznego odprężenia. Oddychaj teraz normalnie i zwracaj uwagę na pojawiające się przyjemne wrażenie ociężałości. Zwróć uwagę na to, że twoje ciało staje się coraz bardziej ciężkie. Zauważ, że kiedy czujesz, że twoje ciało staje się ciężkie – pojawia się przyjemne uczucie spokoju i wewnętrznego rozluźniania. Zrób 10-sekun- dową przerwę.

Pojęcie mechanizmu obronnego wprowadził do psychologii i psychiatrii Freud i pierwszy scharakteryzował działanie kilku podstawowych mechanizmów obronnych: wypierania, sublimacji, reakcji upozorowanych.

PRZENIESIENIE jest według Laughlina mechanizmem obronnym polegającym na tym, że' jakieś uczucie jest przenoszone z pierwotnego obiektu i kierowane na inny zastępczy obiekt. W przeniesieniu różne uczucia i formy zaspokajania potrzeb zostają oderwane od pierwotnych obiektów i kanałów i przeniesione na inne obiekty oraz skierowane w inne kanały (L a u g h 1 i n, 1970, s. 86).

Po upływie 20 minut przerywamy medytowanie, czyli powtarzanie sylab MANTRY w rytmie oddychania. Medytację powinno się w zasadzie uprawiać 2 razy dziennie, ale zdaniem Schwabischa i Siemsa uprawianie jeden raz dziennie przez 20 – 30 minut też daje dobre wyniki.

Reakcje nadkompensacji polegają, zdaniem Kretschmera, na nadmiernym podkreślaniu właściwości, które mają na celu ukrycie czającego się, ukrytego za nimi poczucia własnej słabości. Reakcje nadkompensacji mogą wyrażać się np. jako szczegóa dbałość o ubiór i fryzurę, jako szczególna próżność ludzi brzydkich i niepozornych.

– 1. Zrób 5 głębokich spokojnych wdechów i wydechów. Przy piątym zatrzymaj oddech. Licz w myśli powoli do 4. Wypuść powietrze, oddychaj głęboko.

Jest to mechanizm obronny, w którym człowiek, nie zdając sobie z tego sprawy, segreguje i oddziela od siebie elementy swoich przeżyć. Rozczłonkowuje przeżyte doświadczenia. Oddziela pozostające ze sobą w konflikcie uczucia, myśli, pragnienia, tak żeby nie doznawać lęku, pomniejszania obrazu siebie.

SUBLIMACJA jest według Laughlina mechanizmem obronnym operującym poza świadomością jednostki, którego działanie polega na tym, że zblokowane nie akceptowane przez jednostkę popędy są rozładowywane i wyrażane w kanałach aprobowanych i akceptowanych przez jednostkę i grupę społeczną, w której żyje. W procesie sublimacji KIERUNEK i CEL działania wypartego popędu zostaje zmieniony i skierowany na nowe obiekty (Laughlin, 1963, s. 79).

– Rozluźnienie lewej ręki – ćwiczyć godzinę dziennie lub więcej przez kolejnych 6 dni.

– Relaksacja prawej ręki i innych grup mięśni nóg oraz tułowia. Ćwiczyć w pozycji siedzącej według takiego samego schematu jak ćwiczenia relaksacji w pozycji leżącej.

Schultz pisze, że trening autogenny jest metodą, której stosowanie umożliwia lepszy wgląd w siebie. Korzystne działanie treningu autogennego na obraz siebie można widzieć w tym, że jest to metoda, w której człowiek uczy się koncentrować na wrażeniach płynących z własnego ciała. Jak wiadomo, w pierwszych miesiącach i w pierwszych latach życia dziecka wrażenia płynące z własnego ciała są głównym źródłem wiedzy o sobie. Na tej podstawie formują się podstawowe zręby struktury obrazu siebie. Później, kiedy dziecko staje się starsze, inne strumienie wrażeń płynące z zewnątrz nakładają się na wrażenia płynące z własnego ciała, tamte wrażenia dziecko stopniowo zapomina. Jednak te odczuwane kiedyś wrażenia, wrażenia zapomniane, mogą wywierać wpływ na zachowanie dorosłego człowieka. Dotarcie do tych wrażeń w stanach głębokiego odprężenia uczy człowieka czegoś więcej o sobie, umożliwia mu dotarcie do stłumionych warstw jego osobowości, może stanowić rodzaj tunelu, przerębli, przez którą można dotrzeć do zapomnianych czy tłumionych impulsów i emocji.